Met de handen worden spookachtige gebaren in de lucht gemaakt. Vertel het verhaal over een wandeling in het spookhuis, waarbij je steeds onverwachte dingen tegenkomt, én natuurlijk het droevige gehuil van een onzichtbaar spook: huuu - huuuuuu - huuuuuuuu. Eerst nog kleintjes en met weinig toonhoogte, maar al gauw heviger, droeviger, hoger en langgerekter. De gebaren ondersteunen het gehuil, worden ook steeds wilder en hoger.
Ten slotte kan het gehuil weer zachter worden, verder weg klinkend, minder intens, wegstervend. En kan er een lachende heks voor in de plaats komen: hê-hê-hê-hê-hê......
Terug