Ding-dong klinkt de deurbel, met het interval van een grote terts. Hierbij wordt de ng-klank lang uitgezongen, met een uitstervend decrescendo. Maak het gebaar van indrukken en loslaten van de bel erbij. Je kunt de bel uitbreiden met nog een toon, dan wordt het de omroep-toon op een treinstation: ding-dang-dong, terts-grondtoon-kwint, of mi-do-sol. Moeilijker is hier dat de laatste toon hoger is, en het decrescendo dan meer aandacht vraagt.
Variatie: je kunt de beide bellen ook in groepen doen, in twee groepen bij de deurbel, of drie groepen bij de stationstoon. Elke groep zingt dan één toon en houdt die aan, zodat er een twee- of driestemmig akkoord ontstaat dat uitklinkt.
Variatie: kortsluiting in de deurbel...... in plaats van één ding klinkt er dingdingdingdingding---- dongdongdongdongdong---- en alleen de laatste klank klinkt uit.
Terug